Late one night on the 100 feet road, a white Santro zips past the red signals. The Speedometer reads 110. The driver looks to be in a visibly upset state. Looking down he notices that the radio is tuned to 98.3FM. The Radio Mirchi RJ was hosting some programme for lovers. What an irony. He changes the frequency to the All India Radio. An emergency news bulletin is going on. Hearing the news, the driver breaks into a sweat….
Earlier that night, I was at Coffee Day with Shreya. The same Coffee Day where we had met four years back. (See my previous post titled Avazh to know how I met Shreya). The Tropical Iceberg I had ordered tasted all the better with her around. We spent around an hour there. I needed to go to the rest room and I excused myself for a couple of minutes. When I came back I saw her sitting at the table looking a bit restless. I noticed her cell-phone in her hand. There were two missed calls. Both the calls were from the same number - 9847168111. It wasnt a number I recognized...
"Hey, It probably is just a wrong number"
"No Vikkki. I have been getting calls from this number for the past one week. I know who it is. I spoke to him"
"What? Really? Who is it? And why do you look so tensed?"
"That was Siddarth. My ex-boyfriend. Not met him in over 6 years now. He wanted to talk to me. He wanted to get back together.."
"That's strange. And what did you say?"
"What do think I would have said? I said that there was someone else now. Thats why he keeps disturbing me with these calls... He has also given me an ultimatum. I get back with him, or he will decide my fate for me. I am not sure what he meant by that"
After a while, I left for home. After about half an hour she called me up and said that she had reached home. It was the courtesy call that she always gave - just for me to stop worrying about her journey back to her place. I reached my house and was about to hit the sack when I received a phone call...
"Hello. Is this Mr.Vikram?"
"Yeah. Who is this?"
"This is Inspector Ravi from the KK Nagar Police Station"
"Inspector? ....Yes sir, what can I do for you?"
"We found a cell phone on the road and your number was present in the 'Recently Dialled Numbers' list. The cell phone's number is 9847128290. Do u know this number sir?"
"Yeah. That's Shreya's phone. She must have misplaced it. I can hand it over to her. Where can I come to collect it, Sir?"
"Mr.Vikram. How do you know Shreya?"
"She is a very good friend of mine, Sir"
"Mr Vikram. We found a girl dead on the road. This phone was in her purse and we found your number in it and thats why we have called you. I am afraid, but I think your friend Shreya is dead. "
"What?? What are u talking about?"
"She has received a blow to her head with a blunt object. She has also received multiple knife cuts to her neck. We have found stab wounds in her stomach. Mr. Vikram. We need to make sure that this is indeed Shreya. I need you to identify the body for us. Please come to the Ashok Pillar junction immediately."
"Yes Sir, I'll be there.."
I got into my Santro and floored the accelerator. The Speedometer read 110. The radio showed the frequency as 98.3FM. The Radio Mirchi RJ was hosting some programme for lovers. What an irony. I tuned into All India Radio. An emergency news bulletin was being aired.
"A brutal murder has just been reported at the Ashok Pillar junction. A young girl, possibly in her early twenties, was stabbed to death just a short while ago. Eye witnesses say that she was attacked by a single person, but no information about the attacker has surfaced. The girl has a fractured head following a heavy blow to her skull. Inspector Ravi who is handling the case has refused to comment. The entire area has been cordoned off and tension is in the air. We will bring you further news about the incident as and when we get it.."
I reached Ashok Pillar. I saw her there. My lovely Shreya lay dead on the road. The brutality of the incident made me throw up. Shreya's parents were also there. They had told Inspector Ravi that she had met me this evening and that I was the last person she had met that day. Ravi approached me...
"We are not sure too. We initially thought that this was a robbery attempt. But all her belongings are intact in her purse. All the cash is still there and nothing seems to have been taken. Nobody saw the actual attack take place, but people say they saw a guy run away when they heard the girl scream for help. I am sure someone would have seen everything but no-one is willing to come forward. Vikram, do u suspect anyone?"
"I am not sure if this has anything to do with the case, but Shreya told me that she had been receiving calls from a number. 9847168111. She said that the caller was her ex-boyfriend Siddarth. She also said that she hadnt seen him in 6 years and that he had apparently threatened her to get back with him when she declined."
"Ic. 9847168111 eh? I'll run a check on the phone number and be back"
Ravi returned and confirmed that the number indeed belonged to Siddarth. He had called Siddarth on that number, but he didnt pick up. He got the alternate number of Siddarth from the mobile company. He called Siddarth at his Vadapalani residence and had asked him to come to the spot. Siddarth arrived within 10 minutes. He hadnt seen me before. But, I knew who he was...
"Hello Siddarth"
"Hello Sir.. How did all this happen?"
"We'll come to that in a while. When did u last meet Shreya?"
"I met her tonite Sir. She came over to my place in Vadapalani. We had dinner together."
"I thought she hadnt met you in over 5 years."
"No Sir. Who said that? We kept meeting regularly. I used to take her out often over the past 1 year. I last saw her one month back and next I saw her tonite. She wanted to speak to me about something. She called me yesterday and said she would come over to my place. She came and she left just an hour ago."
"Hmm. Achcha. Can I see your mobile phone mister."
"Yes sir. Here you go."
"What is the number of this mobile?"
"9886334223"
"Whose number is 9847168111?"
"That was my number sir. The phone got stolen two weeks back. Thats interesting sir. Shreya asked me about this number this night too. She told me that she was getting calls from that number and that the caller had identified himself as me. She came to my place to confirm if it was indeed me. Has that got to do anything with this murder??"
I took leave of the police. They asked me to come to the station the next morning for an enquiry. On my way back I took out my cell phone. I dialled my house number to inform my folks that I would be late. The phone started to ring at home and the caller line identification was flashing a number that my Mom didnt recognize. She picked up the phone.
"Mom. Vikkki here."
"Hey. Whose number is this?"
"Why? Mine."
"No. It is flashing 9847168111"..
That was when I realized my mistake. My first mistake that night. I had forgotten to replace the SIM card on my phone. It still had Siddarth's SIM in it. I had placed it in when I went to the rest-room at Coffee day to give her those missed calls.
I knew Shreya had lied to me about Siddarth. I knew she was cheating on me. I had seen them together often, but I hadnt asked her anything about it. I knew she was about to dump me and get back with Siddarth and that was something that I couldnt take. That was when I decided that the world wasnt big enough for the two of us. I laid out my plan. All I needed was Siddarth's mobile phone.
Getting hold of Siddarth's phone wasnt that big a deal at all. I just had to follow him around for a while. People these days are hardly careful about their phones. Fooling Shreya on the phone was easier than I thought. Just a gruff throat was all that was needed to have her believing that the caller was indeed Siddarth.
On my way back from Coffee Day, I bought a German Stiletto, arguably a good knife to commit murder with. When she called me saying that she had reached home, something told me that she wasnt at home. I decided to go to Siddarth's place. My suspicions were confirmed when I saw her come out of his house. She took an auto and got down at Ashok Pillar. I followed her closely making sure she didnt see me. I knocked her out cold with the cricket bat. A stab in her stomach and three slashes to her neck were all that it took. She wasnt going to cheat on anyother guy anymore…
Will she?
Courtesy:
Rahul Gandhi - Pune
Monday, July 31, 2006
Monday, July 24, 2006
$ சம்பள உயர்வு [Touching]
சீக்கிரம் வாடா.. மணி பத்தரையாச்சு. காஃபி டைம். செல்போனில் கூப்பிட்டான் நட்டு என்கிற நடேசன்.
இப்போ தாண்டா வந்தேன் ஆபீசுக்கு. நீ போ நான் அப்புறமா வரேன். ஜெயராஜ் தயங்கினான்.
‘டேய் வெண்ணை. நீ எண்ணிக்குதான் சீக்கிரமா வந்திருக்கே. அதான் இப்போ ஆஃபீசுக்கு வந்தாச்சுல்ல, கீழே வா காண்டீனுக்கு.. முதல்ல காஃபி சாப்பிட்டு ஒரு தம் போட்டுட்டு அப்புறமா பாத்துக்கலாம் உன்னோட வேலையை’ நடேசன் தொடர்ந்தான்.
நடேசனுடைய தொந்தரவு பொறுக்க முடியாத ஜெயராஜ், தனக்கு முன்னால் இருந்த கணிப்பொறியை லாக் செய்து விட்டு கேண்டீனுக்குப் புறப்பட்டான்.காண்டீன் அலுவலகத்தின் கீழ்த்தளத்தில் இருந்தது. ஜெயராஜ் மூன்றாவது தளத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தான்.
எங்கும் கணிப்பொறிகள். வேவ்வேறு நிறங்களில் எதையெதையோ தங்கள் முகத்தில் ஓடவிட்டுக் கொண்டிருக்க, ஒவ்வொரு கணிப்பொறிக்கு முன்னாலும் ஒவ்வொரு கணிப்பொறியாளர். பெரும்பாலானவர்களுடைய வயது இருபதுக்கும் முப்பந்தைந்துக்கும் இடைப்பட்டதாகவே இருந்தது ஒரு இனிய ஆச்சரியம். விரல்களுக்குக் கீழே இருக்கும் விசைப்பலகையில் விரல்கள் ஒரு வீணை வாசிப்பவனில் தாளத்தோடு அங்கும் இங்குமாய் அலைய மானிட்டரில் வரிகள் ஓடின. ஏதேதோ மென்பொருட்கள், ஒவ்வொருவருக்கும் கொடுக்கப்பட்ட வெவ்வேறு பணிகள் என்று சுறுசுறுப்பாக இருந்தது அலுவலகம். எதிர்பட்ட நபர்களிடமெல்லாம் ஆங்கிலத்தில் ஒரு விசாரிப்பை வழங்கிவிட்டு கீழ்த்தளம் நோக்கி நடந்தான் ஜெயராஜ்.
காண்டீன் பரபரப்பாய் இருந்தது. தேனீர் தயாரித்துத் தரும் இயந்திரத்துக்குக் கீழே பிளாஸ்டிக் குவளையை வைத்து ஏதோ ஒரு பட்டனை அமுக்கி காபியை நிறைத்தான் ஜெயராஜ். ஓரமாய் இருந்த மேஜையில் நடேசன், ஸ்ரீநாத்.
நிறைந்து வழியும் காஃபியை விரல்களில் வழியவிடாமல் பூனை தன் குட்டியைத் தூக்கும் லாவகத்தோடு விரல்களின் நுனிகளால் பற்றி மேஜையை வந்தடைந்தான் ஜெயராஜ்.
ஆபீஸ்க்கு இப்போ தான் வந்தேன். அதுக்குள்ள என்னை இழுத்துப் புடிச்சு காண்டீனுக்கு வர வெச்சுட்டீங்க. இன்னும் மெயில்களைக் கூட வாசித்துப் பார்க்கல.சொல்லிக்கொண்டே அமர்ந்தான் ஜெயராஜ். அவனுக்கு முன்னால் மேஜையில் ஏதோ ஒரு ஆங்கில மாத இதழ் முன்னட்டையில் புரியாத தொழில்நுட்பப் புகைப்படத்தோடும், வழவழப்பான தன்மையோடும் சிரித்தது.
இந்த கணிப்பொறி சர்க்கியூட் களுக்கும் நவீன ஓவியங்களுக்கும் ஏதோ ஒரு தொடர்பு இருக்கவேண்டும். இரண்டுமே ஒரு சிலரால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. கணிப்பொறியில் நாள் முழுவதும் வேலை செய்யும் மனிதர்களில் தொன்னூற்று ஒன்பது சதவீதம் பேருக்கு கணிப்பொறிக்கு உள்ளே இருக்கும் விஷயங்கள் ஒன்றுமே தெரியாது. அதேபோல கணிப்பொறி தயாரிக்கும் மக்களால் கணிப்பொறியில் வேலை செய்யவும் முடிவதில்லை. அவரவர் வேலை அவரவர்க்கு. அவ்வளவே.
‘காலைல வந்ததும் எல்லா செய்தித் தாள்களையும் இண்டர் நெட்ல வாசிக்க வேண்டியது. அப்புறம் அப்படியே பத்தரைக்கு காபி, பதினொன்னறை வரைக்கும்காண்டீன்ல அரட்டை அடிக்க வேண்டியது அப்புறம் மேல போயி கேள்பிரண்ட்ஸ் அனுப்பியிருக்கிற மெயில்களை வாசிக்க வேண்டியது, பன்னிரண்டரைக்கு சாப்பிட வரவேண்டியது. சாப்பிட்டு தம் போட்டு முடிக்கும்போ ஒண்ணரை. அப்புறம் ஒண்ணரையில இருந்து மூணரை வரைக்கும் தூங்கிட்டே ஏதாவது மெயில்ஸ் டைப்பண்ண வேண்டியது, அல்லது சாட் பண்ண வேண்டியது. மூணரைக்கு மறுபடியும் காபி. இப்போ போதாக்குறைக்கு ஐஞ்சரைக்கு மேஜைப்பந்து, கேரம், ஷட்டில் ஏதாவது விளையாடிட்டு வீட்டுக்குப் போகவேண்டியது.. இது தானே நீ பண்றே. இதுல எதுக்கு படம் காமிக்கிறே’ நடேசன் ஜெயராஜை வம்புக்கு இழுத்தான்.
‘சைக்கிள் கேப்ல ஆட்டோ ஓட்டற மாதிரி அதுக்கு இடையேயும் ஒர்க் பண்றேன் இல்லையா அது தான் பெரிசு. உன்னை மாதிரி மீட்டிங் மீட்டிங் ந்னு கூட்டம் போட்டு தூக்கமா போடறேன்’ ஜெயராஜ் தன் பங்குக்கு நடேசனை இழுத்தான்.
‘ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா உங்க வேலையை ? ‘ ஸ்ரீநாத் இடையே நுழைந்தார்.
‘உங்களுக்கென்ன ஸ்ரீநாத். நீங்க மானேஜர். உங்களுக்கு வேலையே இல்லை. உங்களுக்கு மேலே இருக்கிறவங்க அனுப்பற மெயிலை உங்க டீமுக்கு ஃபார்வேர்ட் பண்ன வேண்டியது, அப்படியே டீம் மெம்பர்ஸ் கேக்கறதை மேலிடத்துக்கு பார்வேர்ட் பண்ண வேண்டியது. அது இல்லேன்னா டைரியை தூக்கிட்டு இங்கேயும் அங்கேயும் அலைய வேண்டியது. நாலுபேர் கூடற இடத்துல கான்ஃபரன்ஸ் போட்டு பீட்டர் வுடுறது. அதுக்கும் மேல ஏதாவது பண்ணணும்ன்னு தோணினா இரண்டு எக்ஸல் ஷீட் அனுப்பி வொர்க் அலோகேஷன் நிரப்ப சொல்லுவீங்க, தூக்கம் வரும்போ எட்டிப் பார்த்து ஸ்டேட்டஸ் கேப்பீங்க. ம்ம்…. மேலே போக போக வேலை கம்மியாயிட்டே போகும்’ நடேசன் ஜெயராஜை விட்டு விட்டு ஸ்ரீநாத்தை பிடித்தான்.
‘அந்த வெட்டிப் பேச்சை எல்லாம் விடுங்க.. "டுமாரோ சாஃப்ட்வேர்ஸ்" ல ஆள் எடுக்கறாங்களாம் தெரியுமா ? நல்ல பே தராங்களாம்’ ஸ்ரீநாத் பேச்சை திருப்பினார்.
‘ஆமா கேள்விப்பட்டேன். நம்ம கம்பெனில தான் சம்பளம் ரொம்பவே கம்மி. எரிச்சல் பட்டான்’ ஜெயராஜ
ஆமாடா. மத்த சாஃப்ட்வேர் கம்பெனில எல்லாம் நம்ம எக்ஸ்பீரியன்ஸ்க்கு கிடைக்கிற சம்பளமே வேற. நாலுவருஷமா ஒரே கம்பெனில இருக்கிறோம் வெறும் பத்தோ பதினஞ்சோ சதவித சம்பள உயர்வு குடுத்து அவமானப் படுத்தறாங்க. இதையே மத்த கம்பெனில எல்லாம் முப்பது நாப்பது சதவிகிதமாம். நடேசன் ஒத்து ஊதினான்.
ஆமா. என் கிளாஸ்மேட் ஒருத்தன் பெங்களூர்ல மிரர் சாப்ஃட்வேர்ஸ் ல இருக்கான். அவனுக்கு மாசம் அறுபதாயிரம் சம்பளமாம். நமக்கு அந்த அளவுக்கு வர இன்னும் எத்தனை வருசம் ஆகுமோ.
ஆமா. நாற்பதைத் தாண்டற வழியே காணோம். அதுலயும் முப்பது சதவிகிதம் டாக்ஸ் புடிச்சு உயிரை வாங்கறாங்க.
ஐயோ, அந்த டாக்ஸ் கதையை ஞாபகப் படுத்தாதே. வருஷத்துக்கு இரண்டு இலட்ச ரூபாய் டாக்ஸ்லயே போயிடுது. அவன் அவன் நாலு ஹோட்டல், ஐஞ்சு கம்பெனி வெச்சுட்டு வரிகட்டாம இருக்கான். அரசியல் வாதிங்களைப் பார்த்தா ஊரெல்லாம் பங்களா வாங்கித் தள்றாங்க, நம்மள மாதிரி மாச சம்பளம் வாங்கறவங்கன்னா உடனே வந்துடுவாங்க ஒரு ஆர்டரையும் தூக்கிக்கிட்டு. சே… டாக்ஸ் சேவிங்ஸ்க்காக ஊரெல்லாம் பாலிஸி வாங்கி, இப்போ அதுக்கு பிரீமியம் கட்ட வழியில்லாம அல்லாட வேண்டியதாயிருக்கு.
இந்த மார்ச் வரைக்கு வெயிட் பண்ணுவேன். இந்த தடவையும் நல்ல ஹைக் குடுக்கலேன்னா வேற கம்பெனி தேடறதா இருக்கேன்.
அதை நான் எண்ணிக்கோ டிசைட் பண்ணிட்டேன். ரெஸ்யூம் கூட ரெடி பண்ணிட்டேன். நாலு மாடல்ல. எந்த கம்பெனில எந்த போஸ்ட் க்கு கேக்கறாங்களோ அதுக்குத் தகுந்த மாதிரி ஒரு ரெஸ்யூம் அங்கே அனுப்பிட வேண்டியது தான்.
‘சரி அதை விடு. இன்னிக்கு மேட்ச் பாத்தியா ?’ ஸ்ரீநாத் பேச்சை திசைதிருப்புவதற்காவே இருப்பவர் போல புது கேள்வியைக் கேட்டார்.
ஸ்கோர் பாக்காம என்ன பண்ன சொல்றீங்க ? என்.டி.டி.வி ஸ்கோர் கார்ட் ஒண்ணு ஓடிட்டே இருக்கும் என்னோட சிஸ்டம்ல. அதுவும் போதாதுன்னு கிரிக் இன்போ டாட் காமையும், கிரிக்பஸ் டாட் காமையும் பத்து செகண்டுக்கு ஒரு தடவை ரிஃப்ரஸ் பண்ணிட்டே இருப்பேன். மாட்ச் நடக்கும்போ வேற வேலையே ஓடாது. ஜெயராஜ் சொன்னான்.
ஆமா. இல்லேன்னா மட்டும் வேலை வந்து குமியுதா என்ன ? ஏதோ கொஞ்சம் புராஜக்ட் டெஸ்டிங். அதுலயும் இரண்டு இஷ்யூ கண்டு பிடிச்சுட்டோ ம்னா போதும். அப்புறம் டெவலப்மெண்ட் டீம் அதை பிக்ஸ் பண்ணி நமக்கு கோடு தரதுக்கு கொஞ்ச நாள் ஆகும் அதுவரைக்கும் ஃபிரீ தான். டெஸ்டிங் டீம்ல இருக்கிறதுல இது ஒரு வசதி. என்ன டெவலப் பண்ணினாங்கன்னு பார்த்து டெஸ்ட் பண்ணினா போதும். அப்படியே நாம சரியா டெஸ்ட் பண்னலேன்னா கூட ஏதும் குடி முழுகிப் போயிடப் போறதில்லே. புரடக்ஷன் இஷ்யூ கொஞ்சம் வரும். அதை மட்டும் அப்புறம் டெஸ்ட் பண்ணினா போதுமே.
அடப்பாவி.. இப்படித்தான் உன்னோட வாழ்க்கை ஓடுதா ? நாங்க இங்கே டெவலப்மண்ட் டீம்ல இருந்து கஷ்டப்படறோம். நீ என்னடான்னா ஜாலியா வாழ்க்கையை ஓட்டிட்டு இருக்கே. ஜெயராஜ் சிரித்தான்.
சிரிக்கிறதை நிறுத்து முதல்ல. உருப்படற வழியைப் பாரு. நல்ல கம்பெனி ஒண்ணை செலக்ட் பண்ணி டிரை பண்ணுவோம். இந்த கம்பெனில குப்பை கொட்டினது போதும். நாலு வருஷம் ஒரே கம்பெனில இருக்கிறேன்னு சொன்னா சிரிக்கிறாங்க.
அதுக்கு ஏன் டென்சனாகிறே. டிரை பண்ணுவோம். இப்போ தான் மார்க்கெட் நல்லா இருக்கே. நாம ஒரு நல்ல கம்பெனியைப் பார்த்து சேர்ந்துடலாம். நல்ல ஹைக் குடுக்கிற கம்பெனி எத்தனையோ இருக்கு.
அவர்களுடைய பேச்சு இருக்கும் கம்பெனியில் சம்பளம் குறைவு என்றும், புதிய கம்பெனி தேடவேண்டும் என்றும் நீண்டு கொண்டே இருந்தது. ஜெயராஜின் மனசுக்குள் இந்த கம்பெனியில் இருப்பது நல்லதல்ல, உடனடியாக வேறு ஒரு கம்பெனியில் சேரவேண்டும் என்னும் எண்ணம் ஆழமாகப் பதியுமளவுக்கு அவர்களுடைய உரையாடல் ஆழமானதாய் இருந்தது.
மாலை,
பல்வேறு சிந்தனைகளுடன் வீட்டு வரவேற்பறையில் உட்கார்ந்திருந்தான் ஜெயராஜ்.
‘அண்ணா.. ஒரு குட் நியூஸ்….’ உற்சாகமாக துள்ளிக்கொண்டே வந்தான் அருள். ஜெயராஜின் தம்பி.
‘என்ன குட் நியூஸ் சொல்லு.. இவ்வளவு உற்சாகமா இருக்கே… ‘ ஜெயராஜும் உற்சாகமானான்.
அம்பத்தூர் எஸ்டேட்டில் ஒரு மெக்கானிக் கம்பெனியில் வேலைபார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜெயராஜின் தம்பி மூச்சு வாங்கிக் கொண்டே அண்ணனின் அருகே வந்து உட்கார்ந்தான். எனக்கு கம்பெனில சம்பள உயர்வு குடுத்திருக்காங்க. ஏழு சதவீதம். இரண்டு வருஷமா சம்பள உயர்வு கேட்டுட்டே இருந்தோம் இப்போ குடுத்திருக்காங்க. இனிமே மாசம் எனக்கு நாலாயிரத்து முன்னூறு ரூபாய் கிடைக்கும். முதுகு உடைய, உடம்பெல்லாம் வலிக்க வலிக்க செய்த வேலைக்கு இப்போ தான் பலன் கிடைச்சிருக்க
உற்சாகமாக சொல்லிக் கொண்டே போன தம்பியைப் பாத்ததும் ஏதேதோ தெளிவடைவது போல உணர்ந்தான் ஜெயராஜ்.
Courtesy:
Rahul Gandhi - Pune
இப்போ தாண்டா வந்தேன் ஆபீசுக்கு. நீ போ நான் அப்புறமா வரேன். ஜெயராஜ் தயங்கினான்.
‘டேய் வெண்ணை. நீ எண்ணிக்குதான் சீக்கிரமா வந்திருக்கே. அதான் இப்போ ஆஃபீசுக்கு வந்தாச்சுல்ல, கீழே வா காண்டீனுக்கு.. முதல்ல காஃபி சாப்பிட்டு ஒரு தம் போட்டுட்டு அப்புறமா பாத்துக்கலாம் உன்னோட வேலையை’ நடேசன் தொடர்ந்தான்.
நடேசனுடைய தொந்தரவு பொறுக்க முடியாத ஜெயராஜ், தனக்கு முன்னால் இருந்த கணிப்பொறியை லாக் செய்து விட்டு கேண்டீனுக்குப் புறப்பட்டான்.காண்டீன் அலுவலகத்தின் கீழ்த்தளத்தில் இருந்தது. ஜெயராஜ் மூன்றாவது தளத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தான்.
எங்கும் கணிப்பொறிகள். வேவ்வேறு நிறங்களில் எதையெதையோ தங்கள் முகத்தில் ஓடவிட்டுக் கொண்டிருக்க, ஒவ்வொரு கணிப்பொறிக்கு முன்னாலும் ஒவ்வொரு கணிப்பொறியாளர். பெரும்பாலானவர்களுடைய வயது இருபதுக்கும் முப்பந்தைந்துக்கும் இடைப்பட்டதாகவே இருந்தது ஒரு இனிய ஆச்சரியம். விரல்களுக்குக் கீழே இருக்கும் விசைப்பலகையில் விரல்கள் ஒரு வீணை வாசிப்பவனில் தாளத்தோடு அங்கும் இங்குமாய் அலைய மானிட்டரில் வரிகள் ஓடின. ஏதேதோ மென்பொருட்கள், ஒவ்வொருவருக்கும் கொடுக்கப்பட்ட வெவ்வேறு பணிகள் என்று சுறுசுறுப்பாக இருந்தது அலுவலகம். எதிர்பட்ட நபர்களிடமெல்லாம் ஆங்கிலத்தில் ஒரு விசாரிப்பை வழங்கிவிட்டு கீழ்த்தளம் நோக்கி நடந்தான் ஜெயராஜ்.
காண்டீன் பரபரப்பாய் இருந்தது. தேனீர் தயாரித்துத் தரும் இயந்திரத்துக்குக் கீழே பிளாஸ்டிக் குவளையை வைத்து ஏதோ ஒரு பட்டனை அமுக்கி காபியை நிறைத்தான் ஜெயராஜ். ஓரமாய் இருந்த மேஜையில் நடேசன், ஸ்ரீநாத்.
நிறைந்து வழியும் காஃபியை விரல்களில் வழியவிடாமல் பூனை தன் குட்டியைத் தூக்கும் லாவகத்தோடு விரல்களின் நுனிகளால் பற்றி மேஜையை வந்தடைந்தான் ஜெயராஜ்.
ஆபீஸ்க்கு இப்போ தான் வந்தேன். அதுக்குள்ள என்னை இழுத்துப் புடிச்சு காண்டீனுக்கு வர வெச்சுட்டீங்க. இன்னும் மெயில்களைக் கூட வாசித்துப் பார்க்கல.சொல்லிக்கொண்டே அமர்ந்தான் ஜெயராஜ். அவனுக்கு முன்னால் மேஜையில் ஏதோ ஒரு ஆங்கில மாத இதழ் முன்னட்டையில் புரியாத தொழில்நுட்பப் புகைப்படத்தோடும், வழவழப்பான தன்மையோடும் சிரித்தது.
இந்த கணிப்பொறி சர்க்கியூட் களுக்கும் நவீன ஓவியங்களுக்கும் ஏதோ ஒரு தொடர்பு இருக்கவேண்டும். இரண்டுமே ஒரு சிலரால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. கணிப்பொறியில் நாள் முழுவதும் வேலை செய்யும் மனிதர்களில் தொன்னூற்று ஒன்பது சதவீதம் பேருக்கு கணிப்பொறிக்கு உள்ளே இருக்கும் விஷயங்கள் ஒன்றுமே தெரியாது. அதேபோல கணிப்பொறி தயாரிக்கும் மக்களால் கணிப்பொறியில் வேலை செய்யவும் முடிவதில்லை. அவரவர் வேலை அவரவர்க்கு. அவ்வளவே.
‘காலைல வந்ததும் எல்லா செய்தித் தாள்களையும் இண்டர் நெட்ல வாசிக்க வேண்டியது. அப்புறம் அப்படியே பத்தரைக்கு காபி, பதினொன்னறை வரைக்கும்காண்டீன்ல அரட்டை அடிக்க வேண்டியது அப்புறம் மேல போயி கேள்பிரண்ட்ஸ் அனுப்பியிருக்கிற மெயில்களை வாசிக்க வேண்டியது, பன்னிரண்டரைக்கு சாப்பிட வரவேண்டியது. சாப்பிட்டு தம் போட்டு முடிக்கும்போ ஒண்ணரை. அப்புறம் ஒண்ணரையில இருந்து மூணரை வரைக்கும் தூங்கிட்டே ஏதாவது மெயில்ஸ் டைப்பண்ண வேண்டியது, அல்லது சாட் பண்ண வேண்டியது. மூணரைக்கு மறுபடியும் காபி. இப்போ போதாக்குறைக்கு ஐஞ்சரைக்கு மேஜைப்பந்து, கேரம், ஷட்டில் ஏதாவது விளையாடிட்டு வீட்டுக்குப் போகவேண்டியது.. இது தானே நீ பண்றே. இதுல எதுக்கு படம் காமிக்கிறே’ நடேசன் ஜெயராஜை வம்புக்கு இழுத்தான்.
‘சைக்கிள் கேப்ல ஆட்டோ ஓட்டற மாதிரி அதுக்கு இடையேயும் ஒர்க் பண்றேன் இல்லையா அது தான் பெரிசு. உன்னை மாதிரி மீட்டிங் மீட்டிங் ந்னு கூட்டம் போட்டு தூக்கமா போடறேன்’ ஜெயராஜ் தன் பங்குக்கு நடேசனை இழுத்தான்.
‘ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா உங்க வேலையை ? ‘ ஸ்ரீநாத் இடையே நுழைந்தார்.
‘உங்களுக்கென்ன ஸ்ரீநாத். நீங்க மானேஜர். உங்களுக்கு வேலையே இல்லை. உங்களுக்கு மேலே இருக்கிறவங்க அனுப்பற மெயிலை உங்க டீமுக்கு ஃபார்வேர்ட் பண்ன வேண்டியது, அப்படியே டீம் மெம்பர்ஸ் கேக்கறதை மேலிடத்துக்கு பார்வேர்ட் பண்ண வேண்டியது. அது இல்லேன்னா டைரியை தூக்கிட்டு இங்கேயும் அங்கேயும் அலைய வேண்டியது. நாலுபேர் கூடற இடத்துல கான்ஃபரன்ஸ் போட்டு பீட்டர் வுடுறது. அதுக்கும் மேல ஏதாவது பண்ணணும்ன்னு தோணினா இரண்டு எக்ஸல் ஷீட் அனுப்பி வொர்க் அலோகேஷன் நிரப்ப சொல்லுவீங்க, தூக்கம் வரும்போ எட்டிப் பார்த்து ஸ்டேட்டஸ் கேப்பீங்க. ம்ம்…. மேலே போக போக வேலை கம்மியாயிட்டே போகும்’ நடேசன் ஜெயராஜை விட்டு விட்டு ஸ்ரீநாத்தை பிடித்தான்.
‘அந்த வெட்டிப் பேச்சை எல்லாம் விடுங்க.. "டுமாரோ சாஃப்ட்வேர்ஸ்" ல ஆள் எடுக்கறாங்களாம் தெரியுமா ? நல்ல பே தராங்களாம்’ ஸ்ரீநாத் பேச்சை திருப்பினார்.
‘ஆமா கேள்விப்பட்டேன். நம்ம கம்பெனில தான் சம்பளம் ரொம்பவே கம்மி. எரிச்சல் பட்டான்’ ஜெயராஜ
ஆமாடா. மத்த சாஃப்ட்வேர் கம்பெனில எல்லாம் நம்ம எக்ஸ்பீரியன்ஸ்க்கு கிடைக்கிற சம்பளமே வேற. நாலுவருஷமா ஒரே கம்பெனில இருக்கிறோம் வெறும் பத்தோ பதினஞ்சோ சதவித சம்பள உயர்வு குடுத்து அவமானப் படுத்தறாங்க. இதையே மத்த கம்பெனில எல்லாம் முப்பது நாப்பது சதவிகிதமாம். நடேசன் ஒத்து ஊதினான்.
ஆமா. என் கிளாஸ்மேட் ஒருத்தன் பெங்களூர்ல மிரர் சாப்ஃட்வேர்ஸ் ல இருக்கான். அவனுக்கு மாசம் அறுபதாயிரம் சம்பளமாம். நமக்கு அந்த அளவுக்கு வர இன்னும் எத்தனை வருசம் ஆகுமோ.
ஆமா. நாற்பதைத் தாண்டற வழியே காணோம். அதுலயும் முப்பது சதவிகிதம் டாக்ஸ் புடிச்சு உயிரை வாங்கறாங்க.
ஐயோ, அந்த டாக்ஸ் கதையை ஞாபகப் படுத்தாதே. வருஷத்துக்கு இரண்டு இலட்ச ரூபாய் டாக்ஸ்லயே போயிடுது. அவன் அவன் நாலு ஹோட்டல், ஐஞ்சு கம்பெனி வெச்சுட்டு வரிகட்டாம இருக்கான். அரசியல் வாதிங்களைப் பார்த்தா ஊரெல்லாம் பங்களா வாங்கித் தள்றாங்க, நம்மள மாதிரி மாச சம்பளம் வாங்கறவங்கன்னா உடனே வந்துடுவாங்க ஒரு ஆர்டரையும் தூக்கிக்கிட்டு. சே… டாக்ஸ் சேவிங்ஸ்க்காக ஊரெல்லாம் பாலிஸி வாங்கி, இப்போ அதுக்கு பிரீமியம் கட்ட வழியில்லாம அல்லாட வேண்டியதாயிருக்கு.
இந்த மார்ச் வரைக்கு வெயிட் பண்ணுவேன். இந்த தடவையும் நல்ல ஹைக் குடுக்கலேன்னா வேற கம்பெனி தேடறதா இருக்கேன்.
அதை நான் எண்ணிக்கோ டிசைட் பண்ணிட்டேன். ரெஸ்யூம் கூட ரெடி பண்ணிட்டேன். நாலு மாடல்ல. எந்த கம்பெனில எந்த போஸ்ட் க்கு கேக்கறாங்களோ அதுக்குத் தகுந்த மாதிரி ஒரு ரெஸ்யூம் அங்கே அனுப்பிட வேண்டியது தான்.
‘சரி அதை விடு. இன்னிக்கு மேட்ச் பாத்தியா ?’ ஸ்ரீநாத் பேச்சை திசைதிருப்புவதற்காவே இருப்பவர் போல புது கேள்வியைக் கேட்டார்.
ஸ்கோர் பாக்காம என்ன பண்ன சொல்றீங்க ? என்.டி.டி.வி ஸ்கோர் கார்ட் ஒண்ணு ஓடிட்டே இருக்கும் என்னோட சிஸ்டம்ல. அதுவும் போதாதுன்னு கிரிக் இன்போ டாட் காமையும், கிரிக்பஸ் டாட் காமையும் பத்து செகண்டுக்கு ஒரு தடவை ரிஃப்ரஸ் பண்ணிட்டே இருப்பேன். மாட்ச் நடக்கும்போ வேற வேலையே ஓடாது. ஜெயராஜ் சொன்னான்.
ஆமா. இல்லேன்னா மட்டும் வேலை வந்து குமியுதா என்ன ? ஏதோ கொஞ்சம் புராஜக்ட் டெஸ்டிங். அதுலயும் இரண்டு இஷ்யூ கண்டு பிடிச்சுட்டோ ம்னா போதும். அப்புறம் டெவலப்மெண்ட் டீம் அதை பிக்ஸ் பண்ணி நமக்கு கோடு தரதுக்கு கொஞ்ச நாள் ஆகும் அதுவரைக்கும் ஃபிரீ தான். டெஸ்டிங் டீம்ல இருக்கிறதுல இது ஒரு வசதி. என்ன டெவலப் பண்ணினாங்கன்னு பார்த்து டெஸ்ட் பண்ணினா போதும். அப்படியே நாம சரியா டெஸ்ட் பண்னலேன்னா கூட ஏதும் குடி முழுகிப் போயிடப் போறதில்லே. புரடக்ஷன் இஷ்யூ கொஞ்சம் வரும். அதை மட்டும் அப்புறம் டெஸ்ட் பண்ணினா போதுமே.
அடப்பாவி.. இப்படித்தான் உன்னோட வாழ்க்கை ஓடுதா ? நாங்க இங்கே டெவலப்மண்ட் டீம்ல இருந்து கஷ்டப்படறோம். நீ என்னடான்னா ஜாலியா வாழ்க்கையை ஓட்டிட்டு இருக்கே. ஜெயராஜ் சிரித்தான்.
சிரிக்கிறதை நிறுத்து முதல்ல. உருப்படற வழியைப் பாரு. நல்ல கம்பெனி ஒண்ணை செலக்ட் பண்ணி டிரை பண்ணுவோம். இந்த கம்பெனில குப்பை கொட்டினது போதும். நாலு வருஷம் ஒரே கம்பெனில இருக்கிறேன்னு சொன்னா சிரிக்கிறாங்க.
அதுக்கு ஏன் டென்சனாகிறே. டிரை பண்ணுவோம். இப்போ தான் மார்க்கெட் நல்லா இருக்கே. நாம ஒரு நல்ல கம்பெனியைப் பார்த்து சேர்ந்துடலாம். நல்ல ஹைக் குடுக்கிற கம்பெனி எத்தனையோ இருக்கு.
அவர்களுடைய பேச்சு இருக்கும் கம்பெனியில் சம்பளம் குறைவு என்றும், புதிய கம்பெனி தேடவேண்டும் என்றும் நீண்டு கொண்டே இருந்தது. ஜெயராஜின் மனசுக்குள் இந்த கம்பெனியில் இருப்பது நல்லதல்ல, உடனடியாக வேறு ஒரு கம்பெனியில் சேரவேண்டும் என்னும் எண்ணம் ஆழமாகப் பதியுமளவுக்கு அவர்களுடைய உரையாடல் ஆழமானதாய் இருந்தது.
மாலை,
பல்வேறு சிந்தனைகளுடன் வீட்டு வரவேற்பறையில் உட்கார்ந்திருந்தான் ஜெயராஜ்.
‘அண்ணா.. ஒரு குட் நியூஸ்….’ உற்சாகமாக துள்ளிக்கொண்டே வந்தான் அருள். ஜெயராஜின் தம்பி.
‘என்ன குட் நியூஸ் சொல்லு.. இவ்வளவு உற்சாகமா இருக்கே… ‘ ஜெயராஜும் உற்சாகமானான்.
அம்பத்தூர் எஸ்டேட்டில் ஒரு மெக்கானிக் கம்பெனியில் வேலைபார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜெயராஜின் தம்பி மூச்சு வாங்கிக் கொண்டே அண்ணனின் அருகே வந்து உட்கார்ந்தான். எனக்கு கம்பெனில சம்பள உயர்வு குடுத்திருக்காங்க. ஏழு சதவீதம். இரண்டு வருஷமா சம்பள உயர்வு கேட்டுட்டே இருந்தோம் இப்போ குடுத்திருக்காங்க. இனிமே மாசம் எனக்கு நாலாயிரத்து முன்னூறு ரூபாய் கிடைக்கும். முதுகு உடைய, உடம்பெல்லாம் வலிக்க வலிக்க செய்த வேலைக்கு இப்போ தான் பலன் கிடைச்சிருக்க
உற்சாகமாக சொல்லிக் கொண்டே போன தம்பியைப் பாத்ததும் ஏதேதோ தெளிவடைவது போல உணர்ந்தான் ஜெயராஜ்.
Courtesy:
Rahul Gandhi - Pune
Monday, July 17, 2006
$ Why they are named so [informative]
Yahoo!
The word was invented by Jonathan Swift and used in his book Gulliver's Travels. It represents a person who is repulsive in appearance and action and is barely human. Yahoo! founders Jerry Yang and David Filo selected the name because they considered themselves yahoos.
Xerox
The Greek root "xer" means dry. The inventor, Chestor Carlson, named his product Xerox as it was dry copying, markedly different from the then prevailing wet copying.
Sun Microsystems
Founded by four Stanford University buddies, Sun is the acronym for Stanford University Network.
Sony
From the Latin word 'sonus' meaning sound, and 'sonny' a slang used by Americans to refer to a bright youngster.
SAP
"Systems, Applications, Products in Data Processing", formed by four ex-IBM employees who used to work in the 'Systems/Applications/Projects' group of IBM.
Red Hat
Company founder Marc Ewing was given the Cornell lacrosse team cap (with red and white stripes) while at college by his grandfather. He lost it and had to search for it desperately. The manual of the beta version of Red Hat Linux had an appeal to readers to return his Red Hat if found by anyone!
Oracle
Larry Ellison and Bob Oats were working on a consulting project for the Central Intelligence Agency (CIA). The code name for the project was called Oracle (the CIA saw this as the system to give answers to all questions or something such).
Motorola
Founder Paul Galvin came up with this name when his company started manufacturing radios for cars. The popular radio company at the time was called Victrola.
Microsoft
It was coined by Bill Gates to represent the company that was devoted to MICROcomputer SOFTware. Originally christened Micro-Soft, the '-' was removed later on.
Lotus
Mitch Kapor got the name for his company from the lotus position or 'padmasana.' Kapor used to be a teacher of Transcendental Meditation of Maharishi Mahesh Yogi.
Intel
Bob Noyce and Gordon Moore wanted to name their new company ' Moore Noyce' but that was already trademarked by a hotel chain, so they had to settle for an acronym of INTegrated ELectronics.
Hewlett-Packard
Bill Hewlett and Dave Packard tossed a coin to decide whether the company they founded would be called Hewlett-Packard or Packard-Hewlett.
Hotmail
Founder Jack Smith got the idea of accessing email via the web from a computer anywhere in the world. When Sabeer Bhatia came up with the business plan for the mail service, he tried all kinds of names ending in 'mail' and finally settled for Hotmail as it included the letters "html" - the programming language used to write web pages. It was initially referred to as HoTMaiL with selective upper casings.
Google
The name started as a jockey boast about the amount of information the search-engine would be able to search. It was originally named 'Googol', a word for the number represented by 1 followed by 100 zeros. After founders - Stanford graduate students Sergey Brin and Larry Page presented their project to an angel investor, they received a cheque made out to 'Google
Cisco
The name is not an acronym but an abbreviation of San Francisco . The company's logo reflects its San Francisco name heritage. It represents a stylized Golden Gate Bridge .
Apple Computers
Favourite fruit of founder Steve Jobs. He was three months late in filing a name for the business, and he threatened to call his company Apple Computers if the other colleagues didn't suggest a better name by 5 o'clock .
Apache
It got its name because its founders got started by applying patches to code written for NCSA's httpd daemon. The result was 'A PAtCHy' server - thus, the name Apache.
Courtesy:
Subramanian Shanmugam - CTS
The word was invented by Jonathan Swift and used in his book Gulliver's Travels. It represents a person who is repulsive in appearance and action and is barely human. Yahoo! founders Jerry Yang and David Filo selected the name because they considered themselves yahoos.
Xerox
The Greek root "xer" means dry. The inventor, Chestor Carlson, named his product Xerox as it was dry copying, markedly different from the then prevailing wet copying.
Sun Microsystems
Founded by four Stanford University buddies, Sun is the acronym for Stanford University Network.
Sony
From the Latin word 'sonus' meaning sound, and 'sonny' a slang used by Americans to refer to a bright youngster.
SAP
"Systems, Applications, Products in Data Processing", formed by four ex-IBM employees who used to work in the 'Systems/Applications/Projects' group of IBM.
Red Hat
Company founder Marc Ewing was given the Cornell lacrosse team cap (with red and white stripes) while at college by his grandfather. He lost it and had to search for it desperately. The manual of the beta version of Red Hat Linux had an appeal to readers to return his Red Hat if found by anyone!
Oracle
Larry Ellison and Bob Oats were working on a consulting project for the Central Intelligence Agency (CIA). The code name for the project was called Oracle (the CIA saw this as the system to give answers to all questions or something such).
Motorola
Founder Paul Galvin came up with this name when his company started manufacturing radios for cars. The popular radio company at the time was called Victrola.
Microsoft
It was coined by Bill Gates to represent the company that was devoted to MICROcomputer SOFTware. Originally christened Micro-Soft, the '-' was removed later on.
Lotus
Mitch Kapor got the name for his company from the lotus position or 'padmasana.' Kapor used to be a teacher of Transcendental Meditation of Maharishi Mahesh Yogi.
Intel
Bob Noyce and Gordon Moore wanted to name their new company ' Moore Noyce' but that was already trademarked by a hotel chain, so they had to settle for an acronym of INTegrated ELectronics.
Hewlett-Packard
Bill Hewlett and Dave Packard tossed a coin to decide whether the company they founded would be called Hewlett-Packard or Packard-Hewlett.
Hotmail
Founder Jack Smith got the idea of accessing email via the web from a computer anywhere in the world. When Sabeer Bhatia came up with the business plan for the mail service, he tried all kinds of names ending in 'mail' and finally settled for Hotmail as it included the letters "html" - the programming language used to write web pages. It was initially referred to as HoTMaiL with selective upper casings.
The name started as a jockey boast about the amount of information the search-engine would be able to search. It was originally named 'Googol', a word for the number represented by 1 followed by 100 zeros. After founders - Stanford graduate students Sergey Brin and Larry Page presented their project to an angel investor, they received a cheque made out to 'Google
Cisco
The name is not an acronym but an abbreviation of San Francisco . The company's logo reflects its San Francisco name heritage. It represents a stylized Golden Gate Bridge .
Apple Computers
Favourite fruit of founder Steve Jobs. He was three months late in filing a name for the business, and he threatened to call his company Apple Computers if the other colleagues didn't suggest a better name by 5 o'clock .
Apache
It got its name because its founders got started by applying patches to code written for NCSA's httpd daemon. The result was 'A PAtCHy' server - thus, the name Apache.
Courtesy:
Subramanian Shanmugam - CTS
Monday, July 10, 2006
$ 17 Signs of fallen in Love (Love)
SEVENTEEN:
U LOOK AT THEIR PROFILE/PICTURE CONSTANTLY
SIXTEEN:
WHEN YOUR ON THE PHONE WITH THEM LATE AT NIGHT AND THEY HANG UP, YOUSTILL MISS THEM EVEN WHEN IT WAS JUST TWO MINUTES AGO.
FIFTEEN:
YOU READ THEIR TEXTS or IMS OVER AND OVER AGAIN.
FOURTEEN:
YOU WALK REALLY SLOW WHEN YOU'RE WITH THEM
THIRTEEN:
YOU FEEL SHY WHENEVER YOU'RE/THEY'RE AROUND.
ELEVEN:
WHEN YOU THINK ABOUT THEM, YOUR HEART BEATS FASTER AND SLOWER AT THESAME TIME
TEN:
YOU SMILE WHEN YOU HEAR THEIR VOICE.
NINE:
WHEN YOU lOOK AT THEM, YOU CAN'T SEE THE OTHER PEOPLE AROUND YOU, AllYOU SEE IS HIM//HER.
EIGHT:
YOU START LISTENING TO SLOW SONGS, WHILE THINKING OF THEMSEVEN:THEY'RE ALL YOU THINK ABOUT.
SIX:
YOU GET HIGH JUST FROM THEIR SCENT.
FIVE:
YOU REALlIZE THAT YOU'RE AlWAYS SMILING TO YOURSELF WHEN YOU THINKABOUT THEM.
FOUR:
YOU WOULD DO ANYTHING FOR THEM, OR ANYTHING TO SEE THEM.
THREE:
WHILE READING THIS, THERE WAS ONE PERSON ON YOUR MIND THE WHOLE TIME...
TWO:
YOU WERE SO BUSY THINKING ABOUT THAT PERSON, YOU DIDN'T NOTICE NUMBERTWELVE.
ONE:
YOU JUST SCROLLED UP TO CHECK & ARE NOW SILENTLY LAUGHING AT YOURSELF.NOW MAKE A WiSH. YOU KNOW YOU WANT TO
IF YOU DIDN'T NOTICE NUMBER 12, U have already fallen in love ,
Courtesy:
Krishna Kumar - Tech Mahindra
U LOOK AT THEIR PROFILE/PICTURE CONSTANTLY
SIXTEEN:
WHEN YOUR ON THE PHONE WITH THEM LATE AT NIGHT AND THEY HANG UP, YOUSTILL MISS THEM EVEN WHEN IT WAS JUST TWO MINUTES AGO.
FIFTEEN:
YOU READ THEIR TEXTS or IMS OVER AND OVER AGAIN.
FOURTEEN:
YOU WALK REALLY SLOW WHEN YOU'RE WITH THEM
THIRTEEN:
YOU FEEL SHY WHENEVER YOU'RE/THEY'RE AROUND.
ELEVEN:
WHEN YOU THINK ABOUT THEM, YOUR HEART BEATS FASTER AND SLOWER AT THESAME TIME
TEN:
YOU SMILE WHEN YOU HEAR THEIR VOICE.
NINE:
WHEN YOU lOOK AT THEM, YOU CAN'T SEE THE OTHER PEOPLE AROUND YOU, AllYOU SEE IS HIM//HER.
EIGHT:
YOU START LISTENING TO SLOW SONGS, WHILE THINKING OF THEMSEVEN:THEY'RE ALL YOU THINK ABOUT.
SIX:
YOU GET HIGH JUST FROM THEIR SCENT.
FIVE:
YOU REALlIZE THAT YOU'RE AlWAYS SMILING TO YOURSELF WHEN YOU THINKABOUT THEM.
FOUR:
YOU WOULD DO ANYTHING FOR THEM, OR ANYTHING TO SEE THEM.
THREE:
WHILE READING THIS, THERE WAS ONE PERSON ON YOUR MIND THE WHOLE TIME...
TWO:
YOU WERE SO BUSY THINKING ABOUT THAT PERSON, YOU DIDN'T NOTICE NUMBERTWELVE.
ONE:
YOU JUST SCROLLED UP TO CHECK & ARE NOW SILENTLY LAUGHING AT YOURSELF.NOW MAKE A WiSH. YOU KNOW YOU WANT TO
IF YOU DIDN'T NOTICE NUMBER 12, U have already fallen in love ,
Courtesy:
Krishna Kumar - Tech Mahindra
Monday, July 3, 2006
$ Sardar vs Mike Tyson (FUN)
One rainy day a Sardar was traveling by his new FERRARI car. He was Nota very good driver and so did not have complete control on it. MikeTyson was also riding his bike on the same road. At a speed breakerSardar's car came in contact with Tyson's bike. Tyson got very angry. Hedragged sardar out of the car and threw him a Few yards away from thecar.Tyson then drew a small circle around sardar and shouted "Hey!! It's noteasy for you to damage my bike and get away. Now I will be thrashingyour car. You should stay inside this circle and watch me smash yourcar. If you come out of the circle, I will kill you immediately". ThenTyson turned towards the car and he smashed its side indicators. Then helooked at sardar. Sardar looked at Tyson's sarcastically. Tyson'sanger grew and he smashed the window panes and then again looked atsardar. Sardar grinned at Tyson. Tyson was confused. Tyson could nownot at all control his anger and he broke the side doors and tore awaythe seats of the car. Then he again looked at Sardar. Sardar waslaughing so hard that he could hardly stand. This time Tyson came toSardar and he told "oh! What is this? I am spoiling your expensive carand you are so happy about it?" Sardar replied "Every time you turned towards the car I was out of thecircle And you did not notice it!!
Courtesy:
Krishna Kumar - Tech Mahindra
Courtesy:
Krishna Kumar - Tech Mahindra
Subscribe to:
Posts (Atom)